انتخاب نوع مطالعه ارزیابی

انتخاب نوع مطالعه ارزیابی
مطالعات ارزیابی در سطوح مختلف و با جزئیات متفاوتی تدوین می شوند. به طور معمول، در ابتدا بهتر است، فرصت ها و امکانات سرمایه گذاری با انجام یک مطالعه فرصت سنجی (OS) به سرمایه گذار معرفی شود به نحوی که سرمایه گذار آلترناتیو (گزینه)های متعددی برای سرمایه گذاری داشته باشد. بدیهی است؛ در صورتی که سرمایه گذار گزینه یا گزینه های مشخصی از قبل برای خود تعیین کرده باشد، دیگر نیاز به مطالعه فرصت سنجی نخواهد بود و می توان مرحله بعدی ارزیابی را انجام داد.
در مرحله دوم با تحلیل های مقدماتی که با انجام یک مطالعه پیش امکان ‏سنجی (PFS) انجام می شود، گزینه های پیشنهادی برای سرمایه گذاری قابل ارزیابی می شوند. در صورتی که گزینه های مختلف سرمایه گذاری و یا حالات مختلفی از انجام یک پروژه یا طرح مد نظر باشد با انجام یک طرح پیش امکان ‏سنجی در خصوص هر یک از گزینه ‏ها، می توان ترجیحات و اولویت ها را مشخص نمود. بنابراین سرمایه گذار در پایان یک مطالعه پیش ‏امکان ‏سنجی رتبه و اولویت اجرای گزینه های مختلف سرمایه گذاری را تشخیص می دهد.
در مرحله سوم و زمانی که یک سرمایه گذار بخواهد تمامی جوانب اجرای یک پروژه خاص را تجزیه و تحلیل نماید، نیاز است یک مطالعه امکان ‏سنجی (FS) انجام شود. به عبارتی تحلیل نهایی اجرای یک پروژه آن چیزی است که در یک مطالعه امکان ‏سنجی ایجاد می شود و کلیه‏ ی تردیدهای سرمایه گذار در خصوص اجرا یا عدم اجرای یک طرح بر طرف می شود. به همین دلیل است که یک مطالعه امکان ‏سنجی برای تصمیم گیری در خصوص اجرا یا عدم اجرای یک طرح سرمایه گذاری لازم است.
بعد از تصمیم گیری در خصوص اجرا و یا در طی اجرای یک طرح (که تیم اجرایی یک پروژه شکل گرفته است) تدوین یک BP می تواند مد نظر قرار گیرد.